Τα παιδιά αναπτύσσουν πολύ νωρίς την ανάγκη να έχουν έναν αποκλειστικά δικό τους χώρο στον οποίο θα μπορούν να απομονωθούν ώστε να φαντάζονται και να ονειρεύονται. Ο χώρος αυτός - που τα παιδιά με την αστείρευτη φαντασία τους μπορούν να τον κατασκευάσουν με τα πιο απίθανα υλικά - είναι το καταφύγιό τους, η φωλιά τους. Τα μαξιλάρια μεταμορφώνονται σε βουνά και κάστρα, οι κουβέρτες σε απέραντη θάλασσα, τα σεντόνια γίνονται ουρανός.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή στην πορεία της ανάπτυξής τους, στην οποία τα παιδιά έχουν την τάση να ελέγχουν το περιβάλλον στο οποίο ζούνε, προσπαθώντας να δημιουργήσουν έναν κόσμο στα μέτρα τους. Καθώς λοιπόν αυτό το ένστικτο υπάρχει μέσα τους, σχεδιάζουν και κατασκευάζουν ένα χώρο όπου εκεί μέσα μπορούν να κρύβουν τα μυστικά τους και να φαντάζονται ιστορίες με πρωταγωνιστές τα ίδια και τους φίλους τους. Ο χώρος αυτός είναι το μικρό τους βασίλειο, η δική τους "χώρα των θαυμάτων". Τον διακοσμούν όπως θέλουν και το κάθε τι μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο γιατί έτσι το θέλουν τα παιδιά.
Και ενώ, μοιραία πια, τα παιδιά περνάνε περισσότερη ώρα στις οθόνες και στο διαδίκτυο παρά έξω για παιχνίδι, η παρόρμηση υπάρχει ακόμα μέσα τους. Αν λοιπόν ανακαλύψετε μικρές "φωλίτσες" και φρούρια να ξεφυτρώνουν μέσα στο σπίτι σας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην τα εμποδίσετε αλλά να τα βοηθήσετε δίνοντας τους ερεθίσματα, πυροδοτώντας και άλλο τη φαντασία τους. Διατηρήστε αυτές τις μικρές φωλιές. Μην τα κοροϊδέψετε, μη γελάσετε! Επιτηρήστε διακριτικά το μικρό τους καταφύγιο και σεβαστείτε ότι πρόκειται για "ιδιωτικό" χώρο. Με αυτό τον τρόπο θα τα διδάξετε να σέβονται και αυτά τη δική σας ανάγκη για απομόνωση και αυτοσυγκέντρωση. Και μην ξεχνάτε... "Απαγορεύεται η είσοδος".
Φωτογραφία: Jake Hawkes / Unsplash
