Η επαναλειτουργία των σχολείων βρήκε τους δασκάλους να προσπαθούν να σταθμίσουν τις διδακτικές απώλειες και τους μικρούς μαθητές, άλλους να ανυπομονούν να βρεθούν με τους συμμαθητές τους και να πανηγυρίζουν και άλλους να δυσκολεύονται να τη διαχειριστούν στη σκέψη και μόνο ότι θα ξανά ανοίξουν τα βιβλία. Η αποχή από την εκπαιδευτική διαδικασία τα "έβγαλε" από τη σειρά τους. Πολλά από τα παιδιά ακόμα και τώρα αρνούνται να πάνε σχολείο και η άρνηση αυτή είναι τόσο έντονη που φέρνει τους γονείς σε απελπισία.
Ωστόσο, οι γονείς δεν πρέπει να αντιδρούν με έντονο θυμό σ’αυτήν τη συμπεριφορά του παιδιού γιατί μ’αυτήν την αντίδραση, όχι μόνο δεν πετυχαίνουν τίποτα, αλλά μπορεί και να φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Ένα μικρό παιδί προκειμένου να μην πάει σχολείο μπορεί να κλαίει, να κάνει εμετούς και να παραπονιέται για πονοκεφάλους και πόνους στην κοιλιά. Ακόμα, μπορεί να αρχίζει να βρέχεται τη νύχτα, να παλιμπαιδίζει και να είναι πολύ προσκολλημένο στη μητέρα του, ή σε κάποιον άλλον ενήλικα μέσα στο σπίτι. Μ’αυτά τα συμπτώματα το παιδί εκδηλώνει το άγχος του καθώς προτιμά την ασφάλεια του σπιτιού, την ξεγνοιασιά και το παιχνίδι.
Όσο και αν σας προβληματίζει αυτή η στάση δείξτε στο παιδί ότι νοιάζεστε γι’αυτό. Η μετάβαση από τις συνθήκες καραντίνας στη σχολική καθημερινότητα μπορεί να απαιτήσει μια περίοδο προσαρμογής. Είναι σημαντικό οι γονείς να δώσουν χρόνο και χώρο στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Δεν είναι όλα τα παιδιά συναισθηματικά σταθερά και έτοιμα να επιστρέψουν στο σχολικό πρόγραμμα. Τα μεγαλύτερα παιδιά έχουν άγχος, γιατί αφήνοντας τους γονείς τους και επιστρέφοντας στο σχολείο είναι πιθανό να ανησυχούν για την υγεία τους.
Θα πρέπει οι γονείς να προσπαθήσουν μαζί με τα παιδιά να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες ακόμα και αν η προσέγγιση θα πρέπει να είναι πιο αντικειμενική σε ότι αφορά κινδύνους και μέτρα προστασίας, όμως χωρίς υπερβολές. Συζητήστε μαζί τους, καθησυχάστε τα και ενθαρρύνετέ τα μένοντας σταθεροί και αδιάλλακτοι ως προς την επιστροφή τους στην τάξη. Ιδανικά ενισχύστε και εστιάστε στα θετικά όπως το ότι θα ξανά συναντηθούν με την αγαπημένη τους δασκάλα και με τους συμμαθητές τους, αλλά και στις νέες δραστηριότητες που θα απολαμβάνουν στο ημερήσιο τους πρόγραμμα.
Σημαντικό είναι επίσης οι γονείς να διατηρούν όσο περισσότερο γίνεται μία ρουτίνα, όσον αφορά στον ύπνο και τις δραστηριότητες των παιδιών, έτσι ώστε να παραμείνουν σε μία εγρήγορση και η προσαρμογή στην κανονικότητα να είναι πιο εύκολη. Σε κάθε περίπτωση, είναι υποχρέωση των γονιών να παροτρύνουν τα παιδιά να εστιάζουν στα θετικά των καταστάσεων που προκύπτουν στη ζωή τους. Κάποιες φορές οι εξελίξεις μπορεί να είναι αναπάντεχες, εκείνα όμως θα πρέπει προσαρμόζονται, όπως όλοι μας, εστιάζοντας στα θετικά. Αυτός είναι ο κανόνας!
Φωτογραφία: Daleece Cook / Unsplash
